29 oktober 2018

Het Zesde Metaal

Goede geesten keren weer. Wannes Capelle was eerder te gast met zijn band Het Zesde Metaal, dit keer verzorgt hij een iets intiemer, semi-seated optreden, omdat het hier feitelijk een theatershow betreft.

Het Zesde Metaal: ‘West-Vlaams, die taal blijkt geen belemmering’

Door: Willem Jongeneelen

Wannes Cappelle was ooit triatlonkampioen, wilde onderwijzer worden, maar ging godsdienstwetenschappen studeren. Hij koos uiteindelijk toch voor de kunst om zich te uiten. Hij is acteur, schrijft theaterstukken en was ook een van de scenarioschrijvers van de in Vlaanderen zeer goed ontvangen cultserie Bevergem. Wannes is ook al veertien jaar het warm kloppende hart van Het Zesde Metaal. ,,In het begin dacht ik, vanwege dat dialect, dat ik man voor man, fan voor fan, moest overtuigen. Ik ben honderd huiskamers afgegaan. Als snel merkte ik dat in Limburg, of zelfs Nederland, weinig verschil met de huiskamers in West-Vlaanderen.”

Moedertaal 

Wannes schrijft in zijn moedertaal. ,,Het is de taal waarin ik impulsief denk, vloek en blèt. Ook al ben ik al bijna twintig jaar weg uit mijn geboortedorp Wevelgem en spreek ik in Antwerpen met mijn IJslandse vrouw en onze kinderen gewoon Nederlands. Ik zou graag hetzelfde kunnen doen in het Nederlands of Engels. Om een groter publiek te bereiken. Toch lukt dat niet. Laatst wilden we in een Radio 1-sessie een cover van en met Clouseau spelen. In het Nederlands gewoon. Daar Gaat Ze. Ze ging niet, want ik voelde het niet. Uiteindelijk heb ik de song naar het Westvlaams vertaald en Koen Wauters vond het beter zo.”

De liedjes van Het Zesde Metaal kennen vrijwel altijd een persoonlijke insteek van Wannes Cappelle. ,,Op eerdere albums waren het mijn liedjes. Die waren klaar voor ik ze mee naar de band nam. De arrangementen mochten de vertelling nooit in de weg staan. Ik was een singer-songwriter met een band. Vanaf het laatste album Calais voelt dat helemaal anders. Het Zesde Metaal is nu een band met een zanger. Het schrijversproces startte nog wel met twee, want ik componeer nog altijd samen met Robin Aerts, de bassist. Alleen gingen we nu al na één strofe of refreintje naar de rest van de band om te kijken wat ermee gebeurde. Pas later schreven we verder. Ook hebben we aanzetten van liedjes live uitgeprobeerd. We speelden dan twintig minuten met compleet nieuw werk in het eigen voorprogramma. Een kwartiertje erna maakten we dat goed bij het publiek door een Best Of te spelen.”

Beste Belgische album

Calais ontving vorig jaar van de vakjury een MIA (Music Industry Award) als beste Belgische album van 2016. Ploegsteert, afkomstig van een vorig album, werd door de luisteraars van Radio 1 verkozen tot beste Belgische popsong aller tijden. De band van de in Westvlaams dialect zingende Wannes Cappelle is hot in België. ,,Die taal blijkt geen belemmering. Ook in Vlaanderen begrijpen ze niet alles, toch komen de liedjes aan.” Tussen de bandleden van Het Zesde Metaal treffen we ook twee muzikanten aan die in Roosbeef spelen: Tom Pintens (gitaar/toetsen) en Tim van Oosten (drums/percussie). Cappelle speelde voorheen zelf ook een paar jaar in de groep. ,,Ik voel me verwant aan Roos. Het is geen dialect wat zij zingt, maar het is wel Roos Rebergens. Ze fraseert. Het is eigen met wie zij is. Ze toont volledig wie zij is. Op dezelfde manier werkt taal voor mij. Het is Wannes Cappelles. Woorden mogen soms klein of banaal lijken, in die taal voel ik precies aan welke lading ze dekken.” De woorden van Ploegsteert (de geboorteplaats van de jong overleden wielrenner Frank Vandenbroucke, de man waar het lied over handelt) komen daarom ook zo hard binnen bij Vlamingen. Zelfs de dorpspastoor was er in het lied duidelijk over: God is van onze parochie en hij rijdt met de fiets. ,,Het succes schrijf ik ook aan de wielrenner zelf toe. Die leeft voort, na die tragische afloop van zijn leven. Het publiek gunt hem postuum nog een overwinning…”

Het Zesde Metaal + Wardrobe: 3 november (vanaf 20.30 uur) Gebouw-T, Bergen op Zoom. Er zijn nog tickets!

Meer informatie